Home / Chrzest – 1981

Chrzest – 1981

„CHRZEST” 26-27.02.1981 r.

 

I Plenarne posiedzenie Delegatów Krajowej Sekcji Pożarnictwa, – bo taką nazwę (stosowanie do zaleceń Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ „Solidarność”) przyjęła dotychczasową Krajowa Komisja Porozumiewawcza Pożarnictwa NSZZ „Solidarność” utworzona w dniu 16 listopada 1980 r. odbyło się w Szczecinie.

Nasi przyjaciele i sympatycy z NSZZ Pracowników Ochrony Przeciwpożarowej, których przedstawicieli w osobach Przewodniczącego i Członka Prezydium Zarządu Głównego gościliśmy na posiedzeniu plenarnym w Szczecinie napiszą później w biuletynie nr 2/81, że KKPP NSZZ „Solidarność” zakończyła swój żywot. Oby ich tylko duch tejże nie nawiedzał!

Gośćmi plenarnego posiedzenia byli także – Z-ca Komendanta Głównego płk inż. T. Ostrowski oraz Komendant Wojewódzki Straży Pożarnych w Szczecinie płk Poz. Inż. ST. Czerwiński.

Obrady były burzliwe, konglomerat postaw, propozycji, barwnych postaci, radykałów, antyfeministów, gaduł i wprawnych oratorów, cywili i mundurowych tych, co przyjechali się wygadać tylko i tych, co dążyli cierpliwie do wypracowania wspólnego stanowiska, niecierpliwych w realizacji postulatów i tych, co bojowość współdelegatów próbowali „gasić” głębszą refleksją. I to wszystko w dobrej, powtarzam, przyzwoitej atmosferze.

Bardzo dużo było pretensji pod adresem Komendy Głównej Straży Pożarnych. Przede wszystkim, dlatego że wiele spraw nie jest załatwionych od dawna, że brak jest partnerskiego traktowania związkowców, że kierownictwo Komendy wymiguje się od zajęcia jednoznacznego stanowiska w sprawie utrudniania działalności naszego związku przez niektórych komendantów wojewódzkich, a dalej szykanowanie działaczy, przeszeregowywanie, wolne soboty, skracanie czasu pracy dla podziału bojowego, technika, części zamienne itp. – to musi być załatwione, bo cierpi na tym dobro służby, czyli zwykły obywatel.

Zastępca Komendanta Głównego odpowiadając na słuszne przecież zarzuty i wnioski rozpoczął w dobrym stylu. Ogólnie, że dziękuje za zaproszenie, że fajnie, iż są dwa, a nawet trzy związki w straży, że to wcale nie komendanci, ale właśnie „Solidarność” zagięła patrol na komendantów KGSP przypomni komendantom wojewódzkim o potrzebie pomocy dla ZZ, szczególnie w zakresie delegacji prac kancelaryjnych, pomieszczeń oraz środków łączności. Komenda Głowna jest niewinna, że wszyscy ją atakują i chcą ośmieszyć, że wolne soboty dla systemu zmianowego załatwi się odrębnym przepisem MPPiSS, ale kiedy to nie ustalono itd. Ogólny brak zrozumienia pomiędzy uczestnikami plenarnego posiedzenia, a Zastępcą Komendanta Głównego.

Ponieważ była już późna pora o godz. 0.35 dnia 27.02.1981 r. podano wniosek o zakończenie dyskusji i wyjaśnień Zastępcy, a „Solidarność” będzie na drodze związkowej w odpowiedniej formie żądała załatwienia słusznych postulatów. Po zgłoszeniu takiego wniosku płk poż. inż. T. Ostrowski ostentacyjnie opuścił salę obrad. Nastąpiła konsternacja, głos zabrał płk R. Szkolniaki – Przewodniczący ZG NSZZ POP apelując o jedność działania. Razem, razem tylko razem. Była propozycja ogłoszenia strajku okupacyjnego (wtedy to było w modzie), ale ostatecznie poprzestano na uchwalonej jednogłośnie uchwale wyrażającej protest i oburzenie przeciwko postępowaniu Z-cy Komendanta Głównego i skierowano ją do Ministra Spraw wewnętrznych. Są sprawy ważniejsze.

Trzeba zatwierdzić regulamin Krajowej Sekcji Pożarnictwa, ordynację wyborczą oraz wybrać przewodniczącego i prezydium.

W pierwszym dniu obrad drugą bardzo burzliwą dyskutowaną sprawą było zagadnienie strajku oraz akcji protestacyjnych w strażach pożarnych. Zgodzono się, że strajku, jako takiego w strażach pożarnych nie będzie, ale przydałaby się jakaś możliwość wyrażenia swojego protestu i dlatego należy ustalić zasady prowadzenia tej akcji. Dyskusja była długa i ostatecznie przeszedł wniosek o przełożenie tematu na drugi dzień obrad. Po wysłuchaniu opinii członka Prezydium KKP kol. ST. Wądołowskiego jednomyślnie postanowili odłożyć sprawę akcji protestacyjnej a/a/

W drugim dniu obrad po uchwaleniu regulaminu i ordynacji wyborczej dokonano wyboru przewodniczącego. Został nim kol. kpt. poż. Zdzisław Sołowin reprezentujący województwo wrocławskie, członek Prezydium KKPP, tej która wniosła nazwę na Krajową Sekcję Pożarnictwa. Dlatego też siedzibą KSP został Wrocław. Na przewodniczącego kandydowało 5 osób. Następnie przystąpiono do wyboru 9 członków Prezydium Krajowej Sekcji Pożarnictwa (wobec tego, że siedzibą sekcji został Wrocław w skład Prezydium Sekcji, zgodnie z regulaminem i ordynacją wyborczą weszli, oprócz przewodniczącego, obecni na plenum delegaci z województwa wrocławskiego kol. kol. Władysław Mikulski oraz Jan Wylegała, a ponadto jedno miejsce pozostawiono do obsadzenia przez KZ NSZZ „Solidarność” KWSP Wrocław). W pierwszej turze wybrano 8 osób tj. kol. kol. Lesze Grelecki – Min. Komunikacji, Jerzy Hubert – KWSP Katowice, Stanisław Juszczyszyn – KWSP Łódź, Andrzej Dziejmy – Min. Komunikacji, Leszek Duszkiewicz – KWSP Olsztyn, Andrzej Posierak – SchP Kraków, Janusz Wysiocki – KWSP Gdańsk. (Podana kolejność nie odzwierciedla ilości głosów uzyskanych w trakcie głosowania).

Ponieważ druga tura głosowania nie przyniosła rozstrzygnięcia, postanowiono, zgodnie z ordynacją wyborczą, że Prezydium KSP liczyć będzie 12 osób. Już podczas tego głosowania zdaliśmy sobie sprawę z niedostatków zatwierdzonej dopiero, co ordynacji wyborczej. Na posiedzeniu Planarnym, które odbędzie się we wrześniu br. trzeba będzie tę sprawę dobrze przemyśleć, przedyskutować oraz dokonać pewnych zmian. PROSIMY DELEGATÓW PRZYGOTUJCIE SIĘ DO DYSKUSJI NA TEN TEMAT ORAZ PRZYWIEŹCIE STANOWISKO KOMISJI ZAKŁADOWYCH LUB REGIONALNYCH SEKCJI NA TEN TEMAT.

Plenarne posiedzenie Krajowej Sekcji Pożarnictwa podjęło następujące uchwały:

  1. nr 1/81 w sprawie współpracy ze związkami zawodowymi działającymi w ochronie przeciwpożarowej.
  2. nr 2/81 w sprawie struktury organizacyjnej ogniw NSZZ „Solidarność” w jednostkach ochrony ppoż.
  3. nr 3/81 w sprawie protestu do Ministra Spraw Wewnętrznych.
  4. nr 4/81 w sprawie wyłączenia straży pożarnych z akcji interwencyjnych nie związanych z akcjami ratowniczo – gaśniczymi.
  5. nr 5/81 w sprawie przyjęcia projektu ordynacji wyborczej KSP NSZZ „Solidarność”
  6. nr 6/81 w sprawie stopnia realizacji postulatów pracowniczych. Podjęto ponadto dwie rezolucje, pierwszą w sprawie więźniów politycznych, a drugą w sprawie rozwoju rolnictwa.

Posiedzenie zakończone w późnych godzinach wieczornych odśpiewaniem hymnu narodowego i delegaci ostatnimi nocnymi pociągami rozjechali się do domów i do swoich wyborców, aby zdać relację z dwudniowych obrad.

Redukcja biuletynu zamierza w następnych numerach publikować krótkie wywiady z delegatami oraz członkami Prezydium Krajowej Sekcji Pożarnictwa NSZZ „Solidarność”

Kilka refleksji. Przede wszystkim było bardzo dużo tematów do przedyskutowania. Ponadto delegaci nie byli przygotowani do dyskusji na tematy organizacyjne (ordynacja wyborcza, struktura ogniw związku w ochroni przeciwpożarowej). Należy dążyć do tego, aby tak ważne tematy podawać wcześniej w formie przesłanych przed posiedzeniem planarnym materiałów, albo sygnalizować zagadnienia oraz omawiać tezy na posiedzeniach po posiedzeniach planarnych. Oczywiście w przypadku Szczecina było to zadaniem trudnym do zrealizowania, bo było to pierwsze posiedzenie planarne, a poza tym jak już zaznaczyłem tematów było bardzo dużo, bo przecież w ochronie przeciwpożarowej jest tych nie załatwionych spraw.

Konieczne jest także zdanie sobie sprawy z tego, że sekcje branżowo-sądowe są, w myśl założeń Związku, tylko ciałami koordynującymi, stanowiącymi „fachową” grupę działająca w ramach Krajowej Komicji Porozumiewawczej. Dlatego też nasze działania nie mogą iść w kierunku tworzenia z Prezydium Krajowej Sekcji Pożarnictwa – Zarządu Głównego Związku nie mogą nawet myśleć o tym, że wszystkie „ich” sprawy załatwi Krajowa Sekcja Pożarnictwa, a sami ograniczą się do napisania skargi. Oczywiście dobrze jest, że informujecie Sekretariat KSP o takich czy innych sprawach, można wtedy pewne sprawy uogólnić, można dostrzec ich wagę i postawić jakiś problem dla całej społeczności pożarniczej, ale nie liczcie na to, ze KSP załatwi każdą sprawę. Jest to przede wszystkim fizycznie niemożliwe. Mamy być działaczami społecznymi, nie możemy być zawodowcami, bo wtedy ponad wszelką wątpliwość będziemy złymi związkowcami. O pracy Prezydium KSP po I Plenarnym Posiedzeniu pisaliśmy na stronie

 

opr. j.h.